Hindistanın yerə tüpürməyə qarşı bitməyən savaşı

Bu ilin əvvəlində iki hindistanlı - Raca və Priti Narasimhan "ictimai yerlərdə yerə tüpürməyi dayandırın" mesajı ilə ölkə boyu kampaniya başladıblar. Cütlük əllərindəki meqafonlarla avtomobildən "tüpürmək əleyhinə" şüarlar səsləndirib.

Hindistanda olmusunuzsa, ər-arvad Narasimhanların nəyə qarşı mübarizə apardıqlarını yaxşı bilirsiz. Ölkənin küçələri tüpürcüklərlə "bəzədilib" - həm "sadə", həm də bəlğəmli tüpürcəklərlə. Bəzən də kofeinə bənzər stimullaşdırıcı betel qozunu çeynəyən insanların qanlı tüpürcəkləri ilə. Hətta Kəlküttə şəhərinin tarixi Haora körpüsünündə də vəziyyət belədir.

Bu səbəbdən Narasimhan cütlüyü küçələri, binaları və körpüləri yerə tüpürən insanlardan qorumaq üçün ölkə boyu təbliğatla məşğuldur.

Puna şəhərində yaşayan cütlük 2010-cu ildən bu yana sözügedən problemə qarşı mübarizə aparır. Bu mövzuda seminarlar təşkil edir, onlayn və oflayn kampaniyalar vasitəsilə yerli bələdiyyələrlə birlikdə təmizlik işləri təşkil edir.

Cənubi Asiyada betel və ya areka qozu deyilən məhsulları betel yarpaqlarına bükmək və çeynəmək geniş yayılmış ənənədir. Onların paan və ya qutkha kimi müxtəlif növləri də var. Orqanizmdə kofein effekti yaradan, müəyyən müddətdən sonra ağız xərçənginə səbəb olan bu məhsullar ağzı qırmızıya boyayır.

Raca deyir ki, bir dəfə Pune dəmiryolu stansiyasında paan ləkələrini örtmək üçün divarı boyayıblar, amma üç gün sonra insanlar yenidən divara tüpürməyə başlayıblar.

Onlar Raca və ərinin tənqidlərinə etiraz edir, hətta əsəbləşiblər, hətta biri "Sənə nə? Atanın malıdır?" deyə qəzəblənib də.

Priti deyir ki, pandemiya dövründə müəyyən dəyişikliklər baş verib, tüpürənlərin bəziləri hətta üzr də istəyiblər:

"Epidemiya təhlükəsi onları düşündürdü".